„Wszystko co dobre, nie ma żadnego związku z przemocą”  –  Martin Luther King

Rodzina jest najważniejszym środowiskiem w życiu człowieka, kształtującym jego osobowość, poglądy, system wartości. Rodzice, czy opiekunowie są wzorem dla dzieci. Ważną rolę w prawidłowo funkcjonującej rodzinie odgrywają wzajemne relacje pomiędzy rodzicami oparte na miłości i zrozumieniu. Kiedy w rodzinie istnieje przemoc, nie jest ona w stanie realizować swoich podstawowych funkcji i zadań, role w rodzinie ulegają zaburzeniu, łamane są reguły, a zachowania poszczególnych członków rodziny stają się coraz bardziej niezgodne z normami prawnymi i moralnymi oraz z oczekiwaniami społecznymi.

Przemoc domowa może być zarówno skutkiem, jak i przyczyną dysfunkcji w rodzinie i bez wątpienia należy zaklasyfikować ją do kategorii zachowań negatywnych o dużej szkodliwości społecznej.

Co to jest przemoc?

Definicja zjawiska przemocy w rodzinie

Przemoc to intencjonalne działanie lub zaniechanie jednej osoby wobec drugiej, które wykorzystując przewagę sił narusza prawa i dobra osobiste jednostki, powodując cierpienia i szkody.

O przemocy możemy mówić wtedy, gdy zostaną spełnione 4 warunki:

• Jest to intencjonalne działanie lub zaniechanie działania,
• Jedna osoba ma wyraźną przewagę nad drugą,
• Działanie lub zaniechanie jednej osoby narusza prawa i dobra osobiste drugiej,
• Osoba wobec której stosowana jest przemoc, doznaje cierpienia i szkód fizycznych i psychicznych.

Jeżeli wszystkie wyżej wymienione warunki zostaną spełnione, będziemy mówili, że ktoś stosuje przemoc wobec drugiej osoby.
Stosującego przemoc będziemy nazywali sprawcą, a doznającego – ofiarą. Te pojęcia nie określają tego jakimi są ci ludzie, lecz wyłącznie rolę którą przyjmują w konkretnej relacji międzyludzkiej. Można być np. ofiarą w relacji z mężem a jednocześnie być sprawczynią przemocy wobec własnych dzieci.

Podstawowym dokumentem regulującym działania w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej jest ustawa z dnia 29 listopada 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2021 r. poz. 1249 z późn. zm.).

Rodzaje przemocy:

• Przemoc fizyczna, obejmująca działania bezpośrednie, które wyrządzają ból i cierpienie fizyczne.
• Przemoc psychiczna, która jest bezpośrednim działaniem krzywdzącym, wykorzystującym mechanizm procesów psychologicznych.
• Przemoc seksualna działająca w obszarze zachowań seksualnych, naruszająca intymność pożycia.
• Przemoc ekonomiczna dotycząca warunków materialnych, która opiera się na uzależnieniu ofiary od statusu materialnego sprawcy.
• Zaniedbanie to ciągłe nie zaspakajanie podstawowych potrzeb fizycznych i emocjonalnych.

Przemoc a agresja

Przemoc to nie to samo, co agresja.

To, co odróżnia przemoc od agresji, to przewaga sił jednej ze stron. W przemocy jest ona zawsze po stronie sprawcy, w przypadku agresji – zrównoważona.

Zachowanie agresywne może:
zawierać intencje: „zaraz ci dołożę”, „popamiętasz”, „myślisz, że jesteś taki mocny – przekonasz się, że nie…”, „nauczę cię rozumu”, „zapamiętaj człowieku”,
naruszać prawa i dobra jednostki poprzez: bicie, popychanie, obrażanie, gryzienie, kopanie, wyzywanie, krzyczenie, wyzwiska, itp.,
powodować ból, cierpienie oraz szkody, co jest oczywiste, bo agresja ma swoją siłę, dynamikę i „ładunek emocjonalny”. I jest nakierowana na obiekt, który ma „oberwać”.
Siły obu stron są jednak wyrównane. Każdy ma szanse wygrać. Świetnie tę sprawę wyczuwał i rozumiał Janusz Korczak, który gdy widział silniejszego i słabszego, zawsze interweniował z propozycją: „jeśliś taki silny – zmierz się ze mną” lub gdy spotykał „godnych siebie przeciwników” organizował „ring”, ustalał „zasady”, wyznaczał „sędziów” i „reguły” walki.

Przykład agresji: Dwie koleżanki pokłóciły się bardzo i jedna uderzyła drugą w twarz. Ta, nie pozostała dłużna i natychmiast uderzenie oddała. Obie popłakały się i miały czerwone ślady na twarzy. Oskarżały się wzajemnie o wywołanie kłótni. Krzyczały na siebie i wymawiały obraźliwe słowa.

Przykład przemocy: Mężczyzna zdenerwował się na swoją żonę. Krzyczał na nią , a ona płakała i prosiła, aby się uspokoił. Jeszcze bardziej go to rozzłościło. Potrząsał nią, popychał i w końcu uderzył. Żona miała podbite oko, siniaki na całym ciele i mocno spuchniętą rękę – okazało się, że jest złamana. Mąż był zdziwiony, że jest taka „krucha” – przecież ją tylko „dotknął”.

Rozróżnienie przemocy od agresji jest ważne, bo od tego, z którym ze zjawisk mamy do czynienia, będzie zależało ewentualne dalsze działanie.

Jeśli, bowiem, ktoś stosuje wobec kogoś przemoc, to siły ofiary są mniejsze, niż sprawcy. Stąd konieczność dobrania takich działań obronnych, które będą chroniły bezpieczeństwo i zdrowie ofiary. W większości przypadków wymaga to interwencji z zewnątrz. Bardzo często, w sytuacji przemocy ucieczka jest jedną z najrozsądniejszych strategii obronnych. Warto jednak , pamiętać, by po znalezieniu bezpiecznego miejsca, podjąć działania zmierzające do zatrzymania przemocy w przyszłości.

Gdy siły obu stron są równe i dochodzi do zachowań agresywnych, możemy mówić o sytuacji konfliktowej.
Każda z zaangażowanych osób ma szansę na wygranie i realizację swoich interesów. Może przeanalizować sytuację, wybrać strategię i podjąć korzystne dla siebie działania.

Ofiara przemocy takiej możliwości wyboru nie ma – jeśli podejmie walkę, zawsze przegra.
Należy zawsze wiele uwagi poświęcić bezpieczeństwu i dążyć do uniknięcia dalszego doznania przemocy. Bezwzględnie trzeba bronić się przed powtórnym doznawaniem przemocy, ponieważ każdy kolejny akt przemocy wpływa negatywnie na psychiczne i fizyczne zdrowie ofiary.

Warto pamiętać, że przemoc zabiera moc (czyli siłę).
A moc stanowi „paliwo” do życia i działania.
Trzeba więc, z całych sił, bronić się przed doznawaniem przemocy.

Warto też wnikliwie przemyśleć i rozważyć podsuwane przez sprawcę, świadków, a nie kiedy niezorientowanych przedstawicieli różnych służb i instytucji propozycje podjęcia rozmów wyjaśniających i ustalających, mediacji i negocjacji. Z licznych doświadczeń wynika bowiem, że w związkach, gdzie dochodzi do aktów przemocy ich działanie może być mało skuteczne, a niejednokrotnie przyczynić się jeszcze do pogorszenia sytuacji osoby słabszej. Może ona „dla świętego spokoju” zgodzić się na niekorzystne dla siebie rozwiązania lub ze strachu przed odwetem sprawcy przytakiwać mu i podejmować nieopłacalne dla siebie zobowiązania.

Przykład: Krystyna, zachęcona przez prawników, zgodziła się na mediację z mężem, który ją bił. Liczyła, że mąż doceni jej chęć porozumienia, przeprosi i zapewni o poprawie zachowania. Niestety, w trakcie, powiedział, że to on jest poszkodowany i oczekuje zadośćuczynienia od Krystyny za to, że niesłusznie ciąga go po sądach.. Dał jej też do zrozumienia, że musi liczyć się z poważnymi konsekwencjami z jego strony, jeśli nadal będzie „upierała się przy swoim”. Tak ją to zszokowało, że zupełnie straciła pewność siebie. W efekcie, zgodziła się na wszystko i podpisała jakieś papiery – sama już nie wie co.

Sprawcy przemocy

Zmień swoje zachowanie zanim stracisz wszystko co jest dla Ciebie cenne

PRZECZYTAJ ZANIM ZOSTANIESZ UKARANY

Gdy wyśmiewasz, szydzisz, poniżasz, krytykujesz, zakazujesz kontaktów bliskim z innymi ludźmi stosujesz PRZEMOC PSYCHICZNĄ
Gdy zmuszasz partnerkę/partnera do pożycia seksualnego, narzucasz nieakceptowane przez nią/niego techniki seksualne stosujesz PRZEMOC SEKSUALNĄ
Gdy bijesz, popychasz, kopiesz, uderzasz bliska osobę stosujesz PRZEMOC FIZYCZNĄ
Gdy zabraniasz podjęcia pracy, odbierasz zarobione pieniądze, odmawiasz zaspokojenia podstawowych potrzeb materialnych stosujesz PRZEMOC EKONOMICZNĄ
Gdy nie zaspakajasz podstawowych potrzeb fizycznych i emocjonalnych to ZANIEDBANIE

UŚWIADOM SOBIE NIEPODLEGAJACE DYSKUSJI FAKTY:

NIE MASZ PRAWA stosować przemocy wobec najbliższych.
Odpowiedzialność za przemoc zawsze i wyłącznie leży PO STRONIE SPRAWCY.
Brak kontroli nad sobą NIE JEST USPRAWIEDLIWIENIEM dla Twojego zachowania.
Nikt NIE JEST TWOJĄ WŁASNOŚCIĄ. Innym osobom przysługują identyczne prawa jak Tobie.
NIE MYL posłuszeństwa z szacunkiem. Wzbudzanie lęku i respektu nie wywołuje szacunku.
Motywy Twojego zachowania nigdy NIE BĘDĄ USPRAWIEDLIWIENIEM dla przemocy.
Konsekwencje przemocy NISZCZĄ Ciebie i Twoją rodzinę.
NATYCHMIAST ZREZYGNUJ ZE STOSOWANIA PRZEMOCY! OPANUJ PRZYMUS!
SIĘGNIJ PO POMOC I WSPARCIE – zgłoś się do zespołu interdyscyplinarnego, przedstawiciela pomocy, socjalnej, funkcjonariusza Policji lub kuratorów sadowych działających w Twoim miejscu zamieszkania.
NIE UNIKNIESZ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA PRZEMOC.
Art. 207 kodeksu karnego przewiduje kare pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat za znęcanie się nad bliskimi. W uzasadnionych przypadkach kara ta może wynieść nawet 15 lat.
Ponadto grozi Ci zatrzymanie lub interwencja Policji, orzeczenie zakazu zbliżania się do najbliższych, nakaz opuszczenia mieszkania, ograniczenie lub pozbawienie władzy rodzicielskiej nad dziećmi, natychmiastowe odwieszenie kar, zasadzenie finansowego odszkodowania, zadośćuczynienia lub nawiązki.
Kary przewidziane m.in. w ustawie o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, kodeksie karnym i cywilnym.

TO NIE WSTYD, ŻE NIE POTRAFISZ ZAPANOWAĆ NAD ZŁOŚCIĄ I GNIEWEM – WSTYD, ZE NIC Z TYM NIE ROBISZ

Możesz skorzystać z programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie. UDZIAŁ JEST BEZPŁATNY.

DAJ SOBIE SZANSĘ, ZGŁOŚ SIĘ DO NAS

WIĘCEJ INFORMACJI ZNAJDZIESZ NA:

https://www.niebieskalinia.info/
https://www.niebieskalinia.pl/
https://www.mpips.gov.pl/
https://www.ms.gov.pl

LUB DZWONIĄC POD NUMERY:
Poradnia Telefoniczna „Niebieskiej Linii”
22 668 70 00

Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie – niebieska Linia przeznaczony także dla sprawców i świadków
801 120 002

Jeżeli twoje zachowanie ma związek z nadużywaniem alkoholu- Infolinia AA:
801 033 242

Ofiary przemocy

Doświadczasz przemocy ze strony najbliższych?
NIE POZWÓL NA TO!
A może znasz rodzinę, w której dochodzi do przemocy?
Nie przechodź obojętnie.
Zrób pierwszy krok!
Skorzystaj z PROCEDURY NIEBIESKIE KARTY

3 KROKI DO POWSTRZYMANIA PRZEMOCY

Rozpoczęcie procedury NIEBIESKIE KARTY
KIEDY? Gdy zachodzi UZASADNIONE PODEJRZENIE stosowania przemocy domowej,
GDZIE? U przedstawiciela policji, oświaty, ochrony zdrowia, pomocy społecznej lub komisji rozwiazywania problemów alkoholowych,
KTO? Osoba doznająca przemocy, świadek lub osoba posiadająca informacje dające uzasadnione podejrzenie przemocy,
JAK? Poprzez wypełnianie pierwszej części formularza Niebieska Karta- Karta A.

Osoba doznająca przemocy uzyskuje informacje na temat przysługujących praw oraz przebiegu kolejnych etapów procedury.
Zespół Interdyscyplinarny udzieli wszechstronnej pomocy. W efekcie ich działań przemoc zostanie przerwana.

PROCEDURA NIEBIESKIE KARTY – jest to ogół działań podjętych przez Zespół Interdyscyplinarny na skutek uzasadnionego podejrzenia wystąpienia przemocy domowej.

ZESPÓŁ INTERDYSCYPLINARNY
Znajduje się w każdej gminie.
Składa się z profesjonalistów w zakresie pomocy rodzinom z problemem przemocy, przedstawicieli różnych instytucji (min. pomocy społecznej, policji, oświaty, służby).
Kieruje się zasadami poszanowania godności i dyskrecji.

Dlaczego osoby doznające przemocy NIE SZUKAJĄ POMOCY?
Boją się, że sprawca zemści się na nich.
Sądzą że są to sprawy rodziny, o których się nie mówi.
Myślą że w każdym domu dochodzi do przemocy, że to normalne.
Sądzą, że im się należało, że na to zasłużyły.
Wierzą w zapewnienia partnera, że „to był ostatni raz”.
Są zależne finansowo od sprawcy przemocy.
Wartości religijne nie pozwalają im odejść od partnera.
Myślą, że pomoc im się nie należy.
Nie wierzą, że ktoś może im pomóc.
Pamiętaj nikt nie ma prawa krzywdzić drugiej osoby!
Jeśli znasz rodzinę, w której dochodzi do aktów przemocy, nie zwlekaj-działaj!
To nie jest „wtrącanie się w nie swoje sprawy”!
Możesz uratować komuś zdrowie a nawet życie.

DLA PRZEMOCY NIE MA WYTŁUMACZENIA
NIKT
NIE MA
PRAWA
KRZYWDZIĆ

OSOBA DOZNAJĄCA PRZEMOCY ma prawo do:
bezpłatnego poradnictwa (medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego),
wsparcia psychologa,
ochrony przed dalszym krzywdzeniem,
bezpiecznego schronienia,
badań lekarskich (w przypadku doznania obrażeń ciała).
Bicie, szarpanie, policzkowanie, obrażanie… zgodzisz się, że to przemoc.

A czy przemocą jest:
Zmuszanie żony/męża do odbycia stosunku?…Przecież to małżeński obowiązek.
Prześladowanie, zmuszanie do kontaktu pomimo braku zgody?… Oj, to nieszkodliwe sms’y i telefony.
Celowe ograniczanie dostępu do wspólnych pieniędzy?… Lepiej jest jak jedna osoba trzyma pieniądze w domu.
Umożliwianie wyrażenia własnego zdania. „Głupio gadasz – lepiej się zamknij!”.
Zaniedbywanie dziecka.. Nic mu nie będzie. To duży chłopak, sam sobie poradzi.
Niby nic…a jednak PRZEMOC!

Jak rozpoznać PRZEMOC?
Może przyjmować różne formy, ale każda przemoc spełnia pewne warunki:
Jest umyślnym działaniem lub zaniechaniem (np. zaniedbanie dziecka), które:
narusza prawa lub dobra osobiste (prawo do życia, zdrowia, godności, nietykalności cielesnej, wolności, w tym seksualnej),
powoduje szkody na zdrowiu fizycznym lub psychicznym,
wywołuje cierpienia i krzywdy moralne,
Sprawca wykorzystuje przewagę (np. fizyczną, finansową, prawną) nad ofiarą dla osiągnięcia swych celów.

WIĘCEJ INFORMACJI ZNAJDZIESZ:
Lokalnym Zespole Do Spraw Przeciwdziałania Przemocy Domowej – siedziba w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Księżpolu, ul. Biłgorajska 12
Poradnia telefoniczna „niebieskiej Linii”
22 668 70 00
Infolinia dla osób pokrzywdzonych przemocą
0 801 120 002
Ogólnopolskie Pogotowie dla ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”IPZ
https://www.niebieskalinia.pl/
lub pod adresem e-mail:
pogotowie@niebieskalinia.pl
Centrum Wsparcia dla osób w Stanie Kryzysu Psychicznego
800 70 2222

Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy Domowej w Gminie Księżpol

to profesjonaliści, których zadaniem jest pomoc rodzinom borykającym się z problemem przemocy.
Członkami zespołów są przedstawiciele Policji, pomocy społecznej, oświaty, służby zdrowia, gminnych komisji rozwiazywania problemów alkoholowych, sądu.
Podstawą ich działania wobec rodziny jest procedura „NIEBIESKIE KARTY”.
Idea działania zespołów i grup diagnostyczno – pomocowych jest wyeliminowanie przemocy domowej.
Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w Gminie Księżpol został powołany Zarządzeniem Nr 105/2023 Wójta Gminy Księżpol z dnia 14 września 2023 roku.

Siedziba Zespołu:
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Księżpolu ul. Biłgorajska 12 23-415 Księżpol

Członkowie Zespołu Interdyscyplinarnego:

1. Przewodnicząca zespołu:
   Aneta Blicharz – pracownik socjalny – Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Księżpolu.
2. Z-ca Przewodniczącego:
   Marta Tatar – członek Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
3. Agnieszka Kurzyna-Gałka – pracownik socjalny – Gminny Ośrodek Pomocy społecznej w Księżpolu.
4. Piotr Bodek – kurator zawodowy Sadu Rejonowego w Biłgoraju.
5. Józefa Kusiak – nauczyciel w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Księżpolu.
6. Bożena Tryka – pielęgniarka środowiskowa Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Przychodnia Zdrowia w Księżpolu.
7. Barbara Banach – pedagog w Szkole Podstawowej im. Zofii Krawieckiej w Majdanie Starym.
8. Jadwiga Paluch – nauczyciel w Szkole Podstawowej.
9. Anna Żerebiec – nauczyciel w Szkole Podstawowej w Korchowie Pierwszym.
10. Agnieszka Wróbel – nauczyciel Publicznego Przedszkola Samorządowego w Markowiczach.
11. Wojciech Rzeźnik – dzielnicowy Posterunku Policji w Tarnogrodzie.
12. Krzysztof Malinger – dzielnicowy Posterunku Policji w Tarnogrodzie.

Wykaz lokalnych instytucji udzielających pomocy osobom dotkniętym przemocą domową

1. Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy Domowej w gminie Księżpol, Biłgorajska 12, tel. 84 687 74 34
2. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Księżpolu, ul. Biłgorajska 12, tel. 84 6877434.
3. Gminna Komisja ds. Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Księżpolu, ul. Biłgorajska 12.
4. Urząd Gminy w Księżpolu, ul. Biłgorajska 12, tel. 84 687 74 19
5. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Biłgoraju ul. Bohaterów Monte Cassino 38, tel. 84 686 69 49.
6. Ośrodek Interwencji Kryzysowej przy ul. Wira Bartoszewskiego 10 w Biłgoraju,   84 686 41 82, czynny codziennie od 7.30 – 19.30.
7. Komenda Powiatowa Policji w Biłgoraju, ul Polna 1, tel. 84 686 82 10.
8. Pogotowie Ratunkowe, tel. 999 lub 112.
9. Poradnia Zdrowia Psychicznego w Biłgoraju, ul. T. Kościuszki 50, tel. 661 344 166
10. Poradnia Terapii Uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia ul. Pojaska 5, 697 681 433.
11. Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna, ul. Kościuszki 41/43, tel. 84 686 10 66.
12. Prokuratura Rejonowa w Biłgoraju, ul. Kościuszki 29, tel. 84 686 87 60.
13. Sąd Rejonowy w Biłgoraju, ul. Kościuszki 29, tel. 84 686 28 14.
14. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej. Przychodnia Zdrowia w Księżpolu,   Biłgorajska 15, tel. 84 687 74 02.
15. Oddział leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych w Leżajsku, ul. Leśna 22,   17 240 49 35.